شهیده ناهید فاتحی کرجو در سـنندج و درخانواده ای مذهبی و اهل تسنن به دنیا آمد. از کودکی در کلاسها و جلسه‏ های قـرآن خـوانی شـرکت میکرد.

‏با آغاز تظاهرات علیه رژیم پهلـوی، وی نیـز در زمـره انقلابیـون کردسـتان در آمـد . در سـال۱۳۵۷، با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع درگیری های ضدانقلاب در مناطق کردسـتان ، بـا نیروهـای ارتش، بسیج و سپاه همکاریش را آغاز کرد. شروع این همکاری، خشم گروهک های ضد انقـلاب بـه خصوص گروهک کومله را بر ضد آنها برانگیخت.

‏فاتحی کرجو اوایل زمستان سال ۱۳۶۰ به شدت بیمار شـد و بـه درمانگـاهی در میـدان مرکـزی شـهر سنندج مراجعه کرد، اما همان روز توسط چهار نفراز اعـضای گروهـک کوملـه ربـوده شـد. پـس ازچندی وی را با دستهای بسته و سر تراشیده، با عنـوان جاسـوس امـام خمینـی (ره) در روسـتاهای سنندج

‏گرداندند . ضد انقلابیون شرط رهایی فاتحی را در توهین کردن وی نسبت به انقـلاب و رهبـرانقلاب قرار داده بودند، اما او همچنان استقامت کرد.

ازاین روی بعدها به وی لقب سمیه کردسـتان دادند.

‏ناهید فاتحی کرجو در ۱۷ سالگی بعد از تحمل یازده ماه شکنجه ، در روسـتای هـشمیز کردسـتان بـه شهادت رسید و به گفته ای وی را زنده به گور کردند.

‏پیکرش را در بهشت زهـرای تهـران بـه خـاک سپردند.

‏مزار شهیده : قطعه ۲۸ / ردیف ۳۱ / شماره ۱۳