شهید ترکیان-محمدحسین

 

 

 

شهید محمدحسین ترکیان
نام پدر: علی
تاریخ تولد: 1-2-1338 شمسی
محل تولد: اصفهان
تاریخ شهادت : 31-2-1367 شمسی
محل شهادت : شیخ محمد

عملیات بیت المقدس 6
گلزار شهدا: چهارصددستگاه
البرز - کرج

برادرش غلامرضا ترکیان نیز به شهادت رسیده است

 

یکم اردیبهشت ۱۳۳۸، در شهرستان اصفهان به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش حاجیه بیگم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. کارگر کارخانه بود. ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. سی و یکم اردیبهشت ۱۳۶۷، در شیخ محمد عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. پیکرش را در گلزار شهدای چهارصددستگاه شهرستان کرج به خاک سپردند. برادرش غلامرضا نیز به شهادت رسیده است.

 

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرج،

«محمدحسین ترکیان» در یکی از روزهای بهاری سال 1338 در بیمارستان کمالی شهر کرج چشم به جهان گشود و در خانواده‌ای متدین و در دامان پدر و مادری دلسوز و زحمتکش رشد یافت. وی از همان دوران کودکی با محبت فراوان و اخلاق خوشی که داشت در احترام به پدر و مادر نمونه‌ای برای خواهران و برادرانش به شمار می‌آمد.

این خانواده در محله اصفهانی‌ها ساکن بودند و محمدحسین تحصیلات دوران ابتدایی‌اش را در کارخانه قند گذراند و در تمام این سال‌ها از کمک به پدر در کارهای کشاورزی و باغداری رویگردان نبود و با همت و تیزهوشی خاصش از جمله بهترین دانش آموزان در مدرسه محسوب می‌شد.

وی بعدها با ورود به دبیرستان دهخدا و تحصیل در رشته علوم تجربی نیز با جدیت به درس ادامه داد و برای اینکه در آن ایام هم کمک خرجی برای خانواده باشد اغلب مسیر طولانی تا ده حصار را با پای پیاده می‌رفت. محمدحسین پسری آرام و کم صحبت و در عین حال فعال و با استقامت بود که همیشه لبخندی بر لب داشت.

هم‌زمان با اوج‌گیری مبارزات مردمی علیه حکومت پهلوی محمدحسین با انقلاب و راه امام و رهنمودهای حجت‌الاسلام جنتی آشنا شد و همراه و هم‌ قسم با خیل مردمان معترض کرج به همراه برادرش غلامرضا در تظاهرات و راهپیمایی‌ها شرکت و نقش بسیار مؤثر و مطلوبی را ایفا کرد و در این راه، حتی از پناه دادن به مردم انقلابی در خانه‌شان، از خطر دستگیری ساواک نیز ابایی نداشت.

وی که خیر دنیا و عاقبت را در پیروی از امام و ولایت‌فقیه می‌دانست با پیروزی انقلاب اسلامی و فرمان امام مبنی بر تشکیل بسیج از کوی ولی‌عصر به بسیج پایگاه چهارصد دستگاه پیوست و با لیاقت و شایستگی خاصی که داشت، مسئولیت پایگاه بسیج شهید علم الهدی را بر عهده گرفت و مدتی بعد به اداره صندوق قرض‌الحسنه الزهرا مشغول شد.

با روشن شدن آتش جنگ تحمیلی، محمدحسین در قالب نیروهای شهید چمران در جنگ‌های نامنظم به مبارزه با ضدانقلاب و گروهک‌های دموکرات و کومله در کردستان مبادرت ورزید چراکه به تأسی از امام و اعتقاد راسخ بر این باور بود که این نیاز انقلاب است که برای پایدار بودنش باید خون داد و جان فدا کرد.

محمدحسین در آذر سال 1361 به دعوت نهاد انجمن اسلامی به استخدام شرکت صنعتی جهان درآمد و به علت سوابق کاری در جهاد سازندگی و تعهد و توانایی بالا، مسئول قسمت ریخته‌گری کارخانه شد. وی 24 ساله بود که به سفارش پدر بیمارش ازدواج کرد و هم‌زمان با اعزام‌های مکررش به جبهه در سال 1363 صاحب دو فرزند پسر به نام‌های مهدی و مجید شد که موجبات خشنودی او و خانواده‌اش را فراهم آوردند.

اواسط شهریور سال 1364 با شهادت برادر جوانش غلامرضا در منطقه قلاویزان با عزمی راسخ تفنگ برادر شهیدش را از زمین برداشت و مصمم‌تر از پیش طی چند سال دفاع مقدس در بسیاری از عملیات‌های بزرگ شرکت کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به عملیات حصر آبادان، بیت‌المقدس، فتح المبین و سلسله عملیات‌های والفجر و کربلا اشاره کرد.

وی جوان وارسته و فهیمی بود که در جبهه و پشت جبهه و در هر جمعی که بود به‌عنوان محور شناخته می‌شد و با ارادت خاصی که به شهدا داشت، سرکشی و یاری‌رساندن به خانواده‌های آن‌ها را از وظایف خود می‌دانست.

در حین عملیات بیت‌المقدس 6 در منطقه ماووت، شامگاه 31 اردیبهشت سال 1367 محمدحسین ترکیان این رزمنده خستگی‌ناپذیر جبهه‌های حق علیه باطل، بر اثر اصابت ترکش به ناحیه سر، به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به خیل کاروان شهیدان مظلوم پیوست و در کنار برادر به خون خفته‌اش شهید غلامرضا ترکیان در گلزار شهدای چهارصد دستگاه کرج به خاک سپرده شد.